ikiye bir yok
bak..
ah evet biliyorum. ama bak.. biliyorum, tamam farkındayım. canım.. evet, biliyorum. bi li yo rum. birtanem .. evet, yani şöyle.. .. kınında donanık bir iğne gibi battı tenime sözcükler. üstelik bir deniz gibi dalgalıydı her harfi. dalgalıydı ve bir türlü bilmedi durulmak, gerildi. oysa sadece sordum. hatta sormadım. ferman verildi, emir derindi. dedim düşünmedim, düşünmeyi istemedim; küçüktür, alçaktır bu sözdür, ne büyük beladır! sadece soruyorum, gülen gözlerle ben. bak, incitmeden. ama sen, sadece kırmıyorsun; vuruyorsun. canımı, parçaladın. şimdi de alıyorsun. beni bırak. ben, sadece iyi bir insan olmayı diledim. |
kırmadan içimi çelik zırhlı pergeller,
çarpma beni yollara karşı,
sevgimle