YOKLUĞUN
YOKLUĞUN
Yokluğun yarım kalmış cümleler gibiydi Serin bir deniz sonrası Bozcaada’dan dönüş gibiydi Okuduğum özlem şiirleriydi kimi zaman Bazen dudaklarımdan dökülen Sivas Türküleriydi Yorucu gün sonunda batan güneş Alaca karanlıkta sokak kedisinin yalnızlığı Yarım kalmış düş gibiydi gerçekleşme fırsatı bulamaış Aman vermez kış gibiydi, yolculara aman vermeyen Yar yolu bekleyen yaşlı göz, ayrılıkta söylenen en son söz Zalim avcıdan kurşun yemiş, yavru bir ceylanın inlemesi Ve bazende kitabın son cümleleri gibiydi yokluğun Zordu yokluğun, oldukça zordu Bunu söylemeden yapamayacağım Beni çok yordu yokluğun. İSMAİL MALATYA |