HATIRLA
HATIRLA
Gezerken sokaklarda, ilişirse gözlerin, kurumuş bir ağaca Yaprakları dökülmüş, dalları kırık dökük, dargın kalmış kuşlara Ağlarken için için, kanıyorsa yüreği, dalmışsa ufuklara Kalmışdır gözler yolda, yüksünürse vicdanın, o an beni hatırla Hemen sokak başında, coşkuyla akan çeşme, kahredip kurumuşsa Yalağında damla su, gözden akmış yaş gibi, gülmeyi unutmuşsa Al gülleri soldukça, şen şakrak öten kuşlar, dilden olup susmuşsa Düşerde ahte vefa, kemirirse beynini, bir tek beni hatırla Oturmuşun sahile, deniz sessiz ve durgun, hüzünlü bir mehtapta Dalgalar yorgun bitkin, martılar hüzün dolu, üşeniyor uçmaya Yakamozlar isteksiz, tembel solgun üşengeç, gözleri yok oynaşta, Olurda bir dileğin, gökte akan yıldızdan, bir kez beni hatırla Davut Tunçbilek/keskin |
Kalemin daim olsun
__________________________________Selamlar