ÖLMEKTE NİYE (138)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Trabzan K.T.Ü.de 1.ci sınıftan 2. sınıfa
geçtiğim yaz yazdığım bir şiirim. ÖLMEKTE NİYE (138) Hep umut doludur insan hayatı. Günlerden aylara aylardan yıla. Kimi çile çeker kimisi güler. Kimisi delidir muhtaç akıla. Bunca yıllık ömür neden kaybolur. Başkaları gelip konar bahçeye. Ruhlar uçar gider beden kaybolur. İnsanda hep sorar ölmekte niye. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Trabzon, 05/08/1974 www.edebiyatdefteri.com/siir/1042951/ Şiirin Hikayesi Trabzon K.T.Ü.de 1.ci sınıftan 2. sınıfa geçtiğim yaz yazdığım bir şiirim. |