SUYA EL UZATTIM ATEŞE DÖNDÜ
ömrüm baştan sona çileyle keder
suya el uzattım ateşe döndü. kim demiş derdime dermanlar yeter gece zindan oldu, gün kışa döndü mahzun, garip, gurbet ellerindeyim bir kara sevdanın yollarındayım kurumuş çınarın dallarındayım bu garip, yuvasız bir kuşa döndü kuru bir çalıyım yarin gönlünde divane deliyim elin dilinde şu cismim yanarken aşk kandilinde ışığı alınmış güneşe döndü. ne aslı ateşi reva görüyor ne leyla güneşi reva görüyor Yâr dahi firakı reva görüyor Suya el uzattım, ateşe döndü! na’şımı görmeye heves edenler ölüm meleğine adres verenler Halimi duyurur çalan, sirenler ölümler döşüme peş peşe döndü! Kadir Turan |