Şimdi gurbetteki bir meyhanede olmak isterdim
Şafakta güneşin mahzun gülüşleriyle içerken
Çamlık Korusunun meltemli yollarında seninle
Gurbet mevsiminde gönlün yelkenleriyle açılmak

Kalbin kıyılarında ıssız kederlerin koruluğu
İsterdim meltemli günlerimde yârin hülyasıyla
Yıldızların kanatlarından seyretmek enginleri
Bakarken yıldız çağlayanından mehtaba

Gurbetin meyhanelerini özlemişim
Sürgündeyken en sevdiğim şarkı çalsın
Sen hep beni meltemli gülüşümle tanırsın
Eski bir plâkta dinlemek en tatlı sesini

Hep böyle gökkuşağı renkli aşklarımla beklerim
Aşkın semaverinde hasret mevsimi tütüyor
Akasya gerdanlığının dallarında altın pırıltılar
Tanyerlerinin alevleri yanıyor geceden

Geçmiş yazlar soldu meyhane masalarında
Vefakâr kadehler hatırlamakta solan aşkları
Yalnız seni sevmek için sürgün günlerimde
Zaman hiç bitmese, sevgiler ölmeseydi

Meltemli meyhanede gecenin unutulan şarkısı
Zaman çocuksu sessizliğiyle uyuyordu
Hiç dönmemek gurbetin gecesinden bu aşka
Bitmez bir özleyiştir, beyhude aşktan kalan

Rüyanın kanserine beyhude gülüşler akıyordu
Zaman ağlarını topluyordu kaderin denizinde
Kalbimden düşmüyor sürgünlük gülüşlerim
Sürgündeki rüyaların kokusunu özlemiştim

Bir kuytu gurbet meyhanesinde beyhude dualar
Sürgün günlerimden kalma meyhane söğütleri
Gurbetteki sürgün mevsimleri boyunca
Gurbetlik defterime bir aşkın masalını yazmışım

Gurbet mevsiminde eserken meltemler
Denizin koynundan bulut kervanları geçiyor
Koruluğun heybesinde meltemli gülüşler
Hasretin gurbet kokulu gece bahçelerinde