Ben öyle bir şairim ki
Şiirlerde doğarım kimi zaman ağlayarak
Şiir’in mısralarında gülerim kahkahalar atarak
Gülücüklerimi yollarım üzgünlere
Köpük köpük, nefes nefes
Bazı şiirler avutur beni
Arkadaş olur sıkıntılı anlarımda
Şiirlerde ararım mutluluğu kimi zaman
Şiir benim herşeyim, zevkim, dayanağım
Hayata ve insanlara isyan dilekçemdir
Beni tanımayanlara tasvir
Düşünce sanatının gelişmişliği
Hayal dünyasının uçsuz bucaksızlığıdır
Sitemdir kimi zaman
Kendime isyandır
Rüzgardır bazi kez
Başka bir aleme sürükler
Fırtınadır, ordan oraya savurur
Volkandır, lav püskürür
Depremdir, harabeye döndürür
Buzgibi sudur, kana kana içilir
Mest eder insanı kendinden geçirir
Aşk deryalarında yüzdürür
Karışık bir problem gibidir, düşündürür
Zehirdir kimi zaman, öldürür.

Zafer Erdoğdu