İftiracı
akşamcı derlermiş
dostlarım arkamdan bakıp da halime buğulu camlardan nasıl gördülerse gece karanlıktan aslında ben öyle çok da içmem sabahtan başlarım biter akşamdan hem yalnız değilim bak daha neler var neler bir soğuk bir sıcak hepsi masa üstündeler aramızda koyu bir muhabbet ara sıra letafet kahkahalarda bin neş’e keyifler dört köşe yarım kalmış kadehler boynu bükük bir şişe mezesi kekreli keder kendini heba eder bir fincan acı kahvesi çökmüş dibe telvesi üstü köpük köpük gam ne istersin benden be iftiracı adam hem yalnız ben miyim akşamcı olan ey karanlığa camdan bakan adam yanımda her akşam ya Neyzen Tevfik olur ya da Ömer Hayyam *muzaffer yıldırım |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar