Özlemlerin dokunuşu
özledim soluğunun dokunduğu günü
özlemin dokundukca sen gibi bana bu şehir sensiz bensiz kalmış gibi gece cökü verdiğinde bu şehre en çok karanlık sesizliğime dokunur oldu ve yanlız acılar dokunuyor sen gibi bana hep bir merak içindeyim sensizliği yaşarken ama hep derdin inanmak kutsalıktır inanmak hakikatır , hakikatin peşinde giden hep gülümser karanlıkta kalmış yıldızlarca özlediğine şimdi bende inanıyorum gök yüzüne bakarken yıldızlarca gülüşlerine gülümsüyorsun gülüşlerin soluğunda dokunuyor rüzgarlara rüzgarlar dokunuyor bana soluk olup dokunuyorsun yüreğime ve yüreğimde yanan sen gibi özlemlerime özlemlerim dinmekte rüzgarlarca ve anladım ne kadar uzak kalsamda senden sen hep dokunacaksın bana gözlerini yıldız yapıp soluğunu rüzgar yapıp dokunacaksın terk eylediğin bu şehre sen gibi. Argeş Roni |