MEHMEDİM
Dün kucağım da ninniler söylerken
Gözündeki bir damla yaşta eriyip biterken Kokunu içime çektikçe yaşarken Bugün şehit mi oldun yaktın ciğerimden İçim coşardı annem deyişinde Gönlüm bahar olurdu her gülüşünde Varlığındı aşım suyum nefesim Sen şehit mi oldun köz oldu yüreğim Hani evin hani çocukların Hani o şen şakrak gülüşlerin Hani o huzur veren sesin kurduğun hayallerin Sen şehit mi oldun ey canımın cananı bebeğim Hani gençliğin nerede kaldı Hani geleceğin hangi hainler çaldı Yaz ortasında bizi kara kışlar sardı Sen şehit mi oldun gözlerimden damla damla karlar yağdı Resimlerin duvarımda masum ve suskun Neden bu zamansız gidişin neden yoksun Cevap vermiyorsun ama hep gülüyorsun Ben şehit oldum ana VATAN sağ olsun diyorsun Al bayrağa sarılmış tabutun Bak tekbirler senin için duyuyor musun Gururum annenin ruhunu da alıp gidiyorsun Sen şehit mi oldun gözümün nuru mekanın cennet olsun |