ARDIMA BAKMAM
Gittim ardıma bakmam artık mekan değişti
Hüzün gelinciği hep, kırgın zaman değişti Hep dostun kalacam der sözde yalan değişti Bende hep hüzün kalır gece uyumaz oldum Yatar kalkar ağlardım bir gün yüzü görmedim Havalarda uçardım hiç saltanat sürmedim Gülün etrafı diken batardı deremedim Ayaklarım dolanır ,bil ki koşamaz oldum Bu yazı ne karadır hasret kaldım gülmeye Ne sevdim ne sevildim o da murat almaya Bulamam çaresini çok az kaldı ölmeye Dert deryadır boğuldum bıktım geçemez oldum Yüreği sızlamadı yalnız çaresiz kalmış Saçı başını yolmuş usu başına salmış Gayri iş işten geçti yaşantıdan ders almış Çok geç boş konuşuyor onu çözemez oldum Tülay Aslan |
Gönülden yükselen sese ve değerli kaleme çokca selam olsun…
Çok çok beğendim...
........................................ Saygı ve Selamlar.....