Bu şiirim üniversite 1.ci sınıftan
2.ci sınıfı geçtiğim yaz yazmıştım.

HAYALLER (126)

Güneşin doğuşunda vardır ayrı bir hüzün.
Üzgünce ay kaybolur kaçar gider gündüzün.
Güneş bile üzülür karanlık gecelerden.
Mehtap hüzünlenmeden hiç doğmuyormuş, neden?
Ne baharda göründü ne yazda ne de güzün.

Fırtınalar dönecek sanki bir kasırgaya.
İçimdeki sızılar bırakır beni yaya.
Tepeler aşılmazmış çöller ise görünmez.
İstenmiyor gemiler hiç de girmiyor koya.
Gönlümdeki bu ateş bilirim ki, hiç sönmez.

İlkbaharı özlerim sevgi hasret içimde.
Izdıraplar artıyor hem de başka biçimde.
Her an hayallerimle bir de gördüğüm rüya.
Atıyor bir boşluğa böyle acı günümde.
Nasıl dalmam hayale, beni yaşatan buya.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Trabzon, 16/08/1974 Cuma
Yayın : 14/08/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1040542/

(Bu şiirim üniversite 1.ci sınıftan
2.ci sınıfı geçtiğim yaz yazmıştım.)