Şahit olduğum bir manzarayı kaleme almaya çalıştım.

Paran yoksa kimse bakmaz yüzüne,
İtibar etmezler, senin sözüne,
Dünya bomboş görünüyor gözüne,
Adına dediler bunun bunalım!

Kalmamıştır artık gözünün feri,
Bedene çok fazla geliyor seri,
Derdinden kalmıştır, bir kemik-deri,
Bu durumda O’na biz ne sunalım?

Bu dünyaya dair umudu bitmiş,
Eşi dostu O’nu kenara itmiş,
Görenler yaşını zanneder yetmiş,
Genç yaşında çöküşüne yanalım!

Sabrederek hep sıkmıştır dişini,
Zalim felek bırakmadı peşini,
En sonunda kayıp etti işini,
Nere gidip, acep nere konalım?

Dertli, yazılanın hepsini gördü,
Talih kuşu, bize karşı hep kördü,
Terk eyledi yaşadığı bu yurdu,
Bilemedi geri nasıl dönelim?
ERDEMLİ-01 Ağustos 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY