SUSTUMSon kez bir araya gelmek istedik Konuşarak giderebilirdik arada ki sorunları Tam karşımda oturuyordun İlk sözü ben aldım Meğer o kadar dolu gelmişsin ki kaçırdın gözlerini Suskundun Yılların birikimlerini sıralayacak gibiydin Bir daha göz göze gelebilseydik Bu sefer susmayı deneyecektim Sen geceye çevirecektin gündüzü Tıpkı hayatımı zindana çevirdiğin gibi Bilemezsin İçimdeki isyan bayrağını neden çektiğimi İnsanlara neden bu kadar küskün olduğumu Hiç merak etmedin ki Ama sen de haklıydın kendince Aynı çatı altında iki yabancıydık seninle Oysa herşey ne kadar da güzeldi Bir anlamı vardı hayatın Senin olduğun her yer cennetti bana Sevgi fidelerini beraber ekmiştik gönül bahçemizde Neler oldu neler değişti Gözlerin görmüyor sevmiyor mu yüreğin Yalanların gerçek olmadı diye mi sevmedin Söyle Yoksa ben yalanlarını mı sevdim Bensiz mutlu musun şimdi Söyle alışabildin mi ona Sözlerine gözlerine ellerine Benden güzel mi değdi mi bari Öyle bir bakıyordun ki büyülenmiş gibi Uzaktan izlerdim seni Mutluluktan gözlerinin içi gülüyordu Seni öyle her gördüğümde Bir kez daha aşka küstüm Şimdi senle ilgili Tüm soru işaretlerini ünleme çevirip Kendimi parantez içine alıyorum Dönmemek üzre terk ediyorum seni Haberin bile olmayacak gidişimden Hadi hoşçakal Dur gitme Son bir şey daha Gerçekten hiç sevmedin mi beni ... Refik 06 . 08 . 2016 İstanbul |
Şiirin büyüsü kaleminizden eksik olmasın hiç Sevgiler...