ÇAREMSİN...
Sessizliği severim yalnızlığı asla,
Mehtaba karşı başını omzuma yasla, Yaşamayalım ömrümüzce gam ve tasa, Kokusunu aldığımda nefesimi kesen yar. Seni çok seviyorum sensizliği asla, Sensiz geçen gecelerde yüreğim yasta, Gel etme eyleme bu dert bana çok fazla, Teni tenime değdiğinde bedenimi titreten yar. Sensiz bu dünyada nefes alamam asla, İster nefessiz kal de beni ölümün eşiğine yasla, Birileri çıkıp değer mi aptal mısın diye sorarsa ? Onsuzluğun adı ölümdür diyeceğim yar. Zafer Özcan-(04.08.2016) |