HABERİN VAR MIKorkuyorum Yalnızlığın esir almasından beni Sensiz sabahlara uyanmak çok zor Engeller büyüyor gözlerimde Aklımla yüreğim arasında kaldım Yanlış bir şey söylerim diye Çekiniyorum Mutluluk hep teğet geçer Kimseyle bir alıp veremediğim yok Öyle bir yerdeyim ki Ne olduğu belirsiz Araftayım Gezdiğim tüm sokaklar boş Arkamdan konuşulanları duyar gibiyim Halime gülüyor kaldırım taşları Her taraf sessiz Ölüm sessizliğine bürünüyor yer - gök Sabahları uykumdan uyanmak istemiyorum sensiz Aramıza kimse girmesin Değmesin sihirli değnek bozulmasın bu büyü Sensiz bir sabaha uyanmaktan korkuyorum Aklıma düşüyor o mahzun gözlerin Kumdan kaleler gibi En küçük bir rüzgarda yıkılıyorum Seni kaybetmekten Ne kadar korkuyorum anlıyor musun ... Refik 31 . 07 . 2016 İstanbul |