Bir gemi geçiyor Haliç’ten
İstanbul
Şarkı söylemesini unutmuş bir kız gibi
Yalpa vuruyor kıyılara dalgalar
Deniz ağlıyor suyun altında
Yeşil vadilerin gizemindeki sır
Gözlerinin rengi esrik bir rüzgâr
Bir gemi geçiyor Haliç’ten
Yüreğimin sâkin şehirlerine çevrilmiş rotası
Kaptan hüzünler ülkesinde
Yüreği ezilmiş bir zavallı
Vuruyor ayın şavkı
Gülmeyi unutmuş yorgun gözlerime
Haliç’ten bir gemi geçiyor
Palazlanmış umutların güzergâhındayım
Ellerim bir maden işcisi
Gözlerim yüzüm gibi kapkara
Grizuda ölümle dans etmiş yiğitlerin
Emek bayramı fersiz gözbebeklerinde
Onca işin arasında
Büyük işler başarmanın
Umut yıldönümü olsun bu gün
Bugün
Acıların intihar ettiği
Hüzünlerin hayatmızdan firarının
Yıldönümü olsun
Yıkılsın vahşi bayuşların
Nazar edici bakışları
Hiç bir hükmü de kalmamış
Ya bu serseri sokaklara ne dersiniz
Tam ipi göğüslerken finalde
Yalnız bırakmak yok deli gönlümü
O gönül ki sevgi kıtlığından yeni uyanmış
Büyükmüş Konya ovasından umut adına
Leb demeden leblebiyi anlayan
O zeki yürekli insanların
Son adım atışlarıdır şimdi belkide
Bir gemi geçiyor Haliç’ten
Haliç anlıyor kırık kalpler sendromunu
Sanki birazdan gök yağacak
İçinde bir avuç umut
Taşıyacak o küçük ellerde
Gidin hayatımdan deli rüzgârlar
Hoşcakal İstanbul
Bir gemi geçiyor Haliç’ten
Ne çıkar yüreğim
Gazel okusa da hariçten...

Oktay ZERRİN-Bafra
27-07-2016-03.59