Gönlüm Çaresiz
Nisan yağmuru bu yıl mevsimsiz yağdı
Duygularım ıslandı gönlüm çaresiz Boş bekleyen kalbime umutlar yığdı Dolu vurdu paslandı gönlüm çaresiz İlk bahardan ümitsiz yaza girince Razı oldum evde ki taşlı pirince Gök yüzünden şimşekler selam verince Arşı ala hırslandı gönlüm çaresiz Bulutlar çekilirse güneş doğacak Yağmurun ihtirası beni boğacak Belki yaz ortasında yersiz yağacak Nem izine rastlandı gönlüm çaresiz Yıllarca hazır tuttum oysa yerini Duydum ki benden önce sevmiş birini Geldiğinde yorgundu sildim terini Omuzuma yaslandı gönlüm çaresiz İntikam duygusuyla geçerken hayat Güvenip de kimseye etmedi biat Kalbindeki sevdası olunca bayat Yüreğimde uslandı gönlüm çaresiz Selami Tıraşlar 25.06.2016 |