GİDİŞAT
Bilen varsa söylesin, nereye bu gidişat
Kaç eve düştü ateş; yandı yine analar Maziden ders alarak, kimse etmedi irşat Batıdan doğdu güneş; boşunaymış senalar Vatanın tam bağrından hançerlediler bizi Yarası geçse bile kalacak daim izi Sokaklara döküldü Türk’ü, lazı, çerkezi Vuranın hepsi kalleş; kan gölünde yunalar Koynumuzda büyüttük onca soysuz alçağı Kaç sevenin boş kaldı yazık kolu kucağı Ne tankları kar etti ne silah ne uçağı Elele bacı, kardeş; yok olsun Patrona’lar Ülkemde toprak mı yok; yoksa suyu mu bitti? Sevgi dolu çiçekler büyütemedik gitti Genç, yaşlı, kadın, çocuk vatan aşkıyla yitti Bu yurt çekilmez peşkeş; esse de fırtınalar Bu böyle sürüp gitmez düşünmek gerek çare Bu filmi seyrettik biz, inanın pek çok kere Yeter artık usandık, Rabbim merhamet vere Kahrolsun. üç beş serkeş; cehennemde yanalar NİLÜFER SARP 22.TEMMUZ. 2016 |
Şiirin büyüsü kaleminizden eksik olmasın hiç
Değerli şairem Sevgiler...