DİKENİM BATAR KENDİME
Kırmızı gül goncasıyım;
bahçemde en gözde köşemde: sayılıdır koruduğum yapraklarım; ömür takviminde: solup düşerler ; azalırlar günden güne... incinsemde kırılsamda, rüzgar estirir kokumu yürekten özleyenim ; davet edenim varsa: korkmadım; rüzgara tutundum bile bile gurbet kuşlarıyla arkadaş oldum soğuk mevsimlerden başka mevsimlerin varlığına şahit oldum gönül bahçelerinde. sevgi ise rengimdeydi; hiç solmayandı gazelimin arasında kökü sağlam bir sarmaşıktı... hiç heves etmedim; onu ordan söküp atmaya tahammülün sınırında dikenim batar kendime. Nuran KARACA23:35 10.07.2016 |