Bu şehir Seni Çağırır....
Bir kuş konup kalkar da
Kendine güven duyduğu dalından Yürek atışlarındaki heyecanına Sesini uygular saatlerce Öter durur acemice Geçirdiği aşk davetinin ağıtını Bu mevsim Bu rüzgâr Bu dal Bu şehir seni çağırır, onun şehri Bir anlık gecesinde Bin bir masalları büyütür koynunda Bir kuş konup kalkar da dalından Akasyalar iç çeker Seni seviyorsa gelir der Gelir Güneşin doğduğu diyardan Gelir Hayallerini kucaklayan batıdan Bu şehir seni çağırır, onun şehri Parke taşlı sokakların uykusuz kaldırımlarında şiirler çoğaltır Tek hece şiirler Tek kişilik okunmamış senaryolar doğurur Bağırları yangın yeridir Sevişmeleri diriltir yanık koynunda Bir kuş konup kalkar da penceresinden Kocaman bir aşk uçurtur kanatlarında Önce yorgun ve asil Sonra tutkuyla Sevişmeleri düşürür gözlerine Bu şehir seni çağırır, onun şehri Sessiz mahallelerin Suskun semtlerinin Tek kişilik odalarında Kanayan yüzüdür sevgilinin Öyle bir andır ki Kuş susar Rüzgâr susar Ölüm bile kıpırdamaz Utancından Gölgeleri çağıran yapraklar ıslanır… Sibel Kılıç..... Sevdayeli..... |