KİBRİ DUMANAyni havayı soluduklarimizla Var olan doğruları konuşamadık Unuttuk sevmeyi kin nefret dolduk Mutlu olurum derken kaybolduk Beline bağlamışsın kibirleri Bir taş gibi ezilirsin altında Yüzün gülmez yaşar yaşatırsın Takmışsin hüzün maskeleri Girmişsim hayatla bir girdaba Döner durursun kendi etrafinda Etrafında örnekler görmezmisin Sallanırsın sakat sandalye gibi Umut ver umut ol sonra da git kaybol Nereye kadar gider içlerinde birikenler O araç bırakır seni yollarda tekerlekle Doğru insanı aramak yerine Kibri bırakıp da dürüst olsan Taş gibi kaya gibi ağır dursan Belkide yaşardık mümkün olmayanı Büyüyüp gelişirdi mutluluk yolları Hüzün kokar gül yaprağı Kibri duman 14.7.2016 Osmaniye |
Var olan doğruları konuşamadık
Unuttuk sevmeyi kin nefret dolduk
Mutlu olurum derken kaybolduk
çok doğru bir tespit tebrikler