SOBE
SOBE
Bir, iki, üç, dört, beş Elliye kadar saydım Önüm arkam Sağım solum sobe Dertler saklansın Çile çektiğim günler Benden uzaklaşsın Kimseyi aramadan Oyun burada bitsin Artık ebe olmam ben Herkes evine gitsin Ta canıma tak etti İninm ininm inlemek Sanki bir yaşam tarzı Ömür boyu gülmemek. Bilmiyorum belki de Dert çekmek alın yazım Ama gücüm kalmadı Kafa dinlemem lazım Bunsan sonra felsefem Her an gidere gider Kafamın tası attı Deli deli eserim Sakın beni kırmayın Hiç acımam keserim. İSMAİL MALATYA |