YusufŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Merhametsiz bir sevda uğruna canına kıyan yeğenim
Canımın içi Yusuf Altay’a ithafen yazılmıştır. Kendi bir sefer öldü ailesi her gün ölüyor. Allahtan rahmet diliyorum. Gülesora kara haberin geldi, Ağaçlar kurudu çiçekler soldu, Dediler ki Yusuf oğlunuz öldü, Nasıl öz canına kıydın be Yusuf. Zavallı gönlünü birine verdi, Karşılıksız sevmek ölümden zordu, Çekti silahın kendini vurdu, Bizi boynu bükük koydun be Yusuf. Salmışsın bir ateş her yanı yakar, Gezdiğin sokaklar hasretlik çeker, İnanmıyor anan yollara bakar, Acını canlara yaydın be Yusuf. Bakışların çöl misali ıssızdı, Gülüşlerin senden bile sessizdi, Yaşamak anlamsız hayat tatsızdı, Ondan mı yaşamdan caydın be Yusuf. Sözler kifayetsiz çaresiz kalmış, Anlamsız bakışlar maziye dalmış, Anan hasta baban yarımcan olmuş, Ne zaman olara doydun be Yusuf. Sel olmuş göz yaşı çağlayıp akar, Matemli yürekler ağıtlar yakar, Dereler figanda, dağlar ah çeker, Hangi melunlara uydun be Yusuf. Cevdet Altay….12.07.2016 |