Düştükce düşer
Düştükce düşer
Kaptırmış kendini egolarına Varılmaz yanına şiştikce şişer Haram,helâl demez bakar kârına Milletin gözünden düştükce düşer. Allah’tan korkmuyor imana gelmez Hor bakar garibe yüzüne gülmez Namertlikten yana dur durak bilmez Şımarır haddini aştıkca aşar. Kalkmıyor yerinden postunu serdi Sevmiyor bir türlü doğruyu,merdi Benliktir yalnızca gayesi,derdi Nefsinin peşinden koştukca koşar. Bilmedim kötülük hamurunda mı Kalbini kirleten çamurunda mı Başkaları ölmüş umurunda mı Zalim yaramızı deştikce deşer. Saymakla bitmiyor çoktur serveti Koğu gıybet yapar,yer ölü eti Muzafferim açık,belli niyeti Dürüstlere mezar eştikce eşer. Muzaffer Yavuz |