MAHŞERE KADAR
Bilinmez bir evrende doğarken ağladı ,
Büyük bir tutku ile anne’ye bağlandı . Çocukluk hali belli , sevgi ile yoğruldu , Yıllar geçti aradan , hep mutlu yaşadı . Gençlik çağında kan kaynar , Her tarafa göz oynar . Laf dinlemez , dik başlı , Kuş misali , daldan dala konar . Yaş yetmiş ah’lara , vah’lara başladı Geçmiş günlere ağladı , Helallik beklerken musalla taşında , İki metrelik köşkte ,tek başına kaldı . Gururlanma ademoğlu ,sıranı savacaksın , Bir gün sende ölümü tadacaksın . Bu dünyada bırakacağın miras , İyi amellerinle var olacaksın . Muhittin GÜNERİ |