Bu son karesi ömür sahnesinde ki bakışın belki
Öncesinde ki öfkeler neşeler hüzünler
Bardaktan boşanırcasına akan gözyaşları
Bakıp ama görmediği onca şey
Nereye birikmişse artık
Orada öylece kalacak belki
Kimse işte bu paldır küldür öfkesiydi
Bu nane Itırlı neşesi
Buda için için çırpınan hüznüydü demeyecek
Gözyaşı şişesine biriktirdiğini bilmeyecek kimse içini

Kimlerle hangi duygularını hülleleyip
Hangi mahalde seviştiğini
Samimiyet dininden olanları mesela çok sevdiğini
Bilmeyecek kimse

Barış zamanlarında can sıkıntısı çektiği için
Şehir şebekesinin suyuna şiir kattığını
Kalp krizlerinin asıl sebebi olduğundan
Sigarayla işbirliği yaptığını bilmeyecek kimse

Bilmesin de zaten
Kimseler kim olduklarını bilsinler hem
Kimden kime köprü kimden kime dua olduklarını anlasınlar önce
Kan kardeşliğinden daha çok
Can kardeşi bulsunlar yaralarına
Başkalarının içini kurcalamaktan vazgeçip
Dilleriyle körelttikleri kalplerine baksınlar

Manidar değil mi alışkanlıkların aşkları eskitmesi
Ve hiçretsiz yaşayanların erken çürümesi
Ah bu uyku sığınaklarıda olmasa
Ölmek daha çok tercih edilirdi