Bir zamanlar seninle mutluyduk
Yıldızları seyrederken ay kıskandı
Sevda çağlayandan taştı bulutlara tutunduk
Mavilerin içinde kar tanelerine oturduk
Seyrettik vuslatı kanatlanıp uçtuk
İkimiz ne kadar mutluyduk

Karanlık gizlenirdi bizden
Serilmezdi üstümüze kasveti
Her gün gece güneş
Gözlerimizde aşk meşale yakardı şavkı
Bütünleşmişti bakışlar
Yeşille mavi dans ederdi kirpiklerde

Zirveye çıkardı saadet
Dağların eteğinde saz çalardı börtü böcek
Tempo tutardı aşk çığlıklar da
Yankılanırdı ormana ses
Ağaçlar salınırdı aşkın rüzgarında
Dökülürdü yapraklar yeniden filizlenmeye
Aşk doğardı çığlıkların içinde

Bir zamanlar çok mutluyken kurban/mı seçildik
Karanlık çok/tü üzerimize
Nazar/mı deydi bize
Ayrılmaz kalpler kırıldı
Şimdi ikimizde dağıldık
Yalnızlığın elinde sürgün olduk
Aşk nankör/mü yoksa biz/mi doymadık

Sancılara sarıldı kılıf giydi kalp
Aşkı taktı ruhuna
Yaralar açılır sensizlikte
Dolanır acılar etrafta
Aşk hüzünle kanlanmış dem döker kalp
Boğulur mutluluk ayrılığın içinde şimdi aşk nerede