Akılsız
Anlatıyorum kağıda yaşamdaki kaygıların yansımasını
Beklemiyorum gerçekten bir insanın beni anlamasını Kaldıramıyorum annemin günden güne yaşlanmasını Sinirimi bozuyor suyun 100 derece de kaynaması bile Bu gece durgunluğum revaçta, ardından kalp atışım yavaşlar Yıllar uçup giderken , Halil uzaklaşıyor ’’amaç’’ tan İntihara kalkmış ruhum , sabrediyor yamaçlar Yüzüm vedalara alışsa da elvedaya yanaşmam Çare bulamaz halde gökyüzüne bakmakta bir akılsız Sonuç sunmak için çabalamış ve amansızca yakınmış Ulaşmak isterken semaya, ruhu yere çakılmış Farkında değildi ama ona şah damarından da yakındı |