Öldüğün günü hatırlıyor musun?
Hani kalan ömrümün yarısını pay etmiştik.
Hani gidiyordun da yanı başında olmuştum.
O an her şey silinmişti de bir ben kalmıştım.
Anlatmıştın hani,
Olur mu böyle şey diye.
Koşup gelmiştim ardından,
Ölümü bile bile...
Kenetlendik demiştin,
Azrail’i göre göre.

Öldüğün günü hatırlıyor musun?
Hani yine de ayrılmamıştık.
Birbirimize tutunup yalvarmıştık.
Ya beraber ölürüz,
Ya birlikte döneriz,
Biz biriz deyip sarılmıştık.
Sana gelen karşısında beni,
Bana gelen seni bulmuştu.
Bize kıymak onlara nasıl da zor olmuştu...

Öldüğün günü hatırlıyor musun?
Hani önce bir karanlıkta kaybolmuştun,
Ardından tutup beni bulmuştun.
Dedin ya hani,
Benimle yeniden doğmuştun.
Ömrümden yirmi yılı seninkine koymuştun,
Hani kabul edip o yılları sana vermişler,
Bunlar ayrı yaşayamaz,
Birlikte yaşayıp beraber ölsün demişler...

Şimdi gittin güzel de,
Unuttun mu aynı anda öleceğiz.
Kendince mutlusun iyi de,
Bil ki sorgu sualden geçeceğiz.
O halde söyle sevgili,
Onların dahi kıyamadığı bu aşka,
Biz nasıl kıydık diyeceğiz.
İlk onu soracaklar biliyorum,
O zaman biz ne söyleyeceğiz...

Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)