BİLİNEN
Sevabını ben aldım, günahımı sen çaldın
Bakarak gözlerime, yalaz, yalaz yakarken. Tutunca ellerinden, senin ruhundur sandın, Yağmursuz bulutlarla, şimşek olup çakarken. Bilmiyorum, kimlerin, sırça köşkünde kaldın, Gökkuşağı altında, durmadan dövünürken. Dört ayağın ardından, yaşanmaz fikir aldın, Anlamsız silahınla, öldürüp sevinirken. Akıllar fikre gebe, kalsaydı tartışırdın, Batısı doğu olmuş, kılavuzla gezerken, Gerçeği bildiğimi, bilseydin çıldırırdın, Kısa vadeli heves, aracına binerken. Beyazda olsa rengi, karanlığı kavrardın, Kafatası içine, bakıpta düşünürken. Boynuna geçirdiği, kırmızıya aldandın, Kısa kol, beyaz gömlek, hiçliğe sürüklerken. Günahımı alırken, beni de utandırdın, Sınırlı bir mekanda, adım, adım yürürken. On altı renkli mumla, ruhu akla aldattın, Beyniyle sürünenin, ardı sıra giderken. Yalıkavak başlangıç, yelkeni orda aldın, Bir sonun perdesini, elinle açıyorken. Balıkçıl kuşlarına, yutulacak kalkandın. Akdeniz sevdasıyla, rüyaya kaçıyorken. Fındık zade ilk durak, orda günah çıkardın, Tramvay durağında, dört yanına bakarken. Vatana koşar gibi, milletinden utandın, Zaman seni almıştı, otobanda uçarken. Sevabın küçük adım, ağır taş olamadın, Beynindeki günaha, yüzünü çevirmişken, Ruhunu sarmalayıp, olmazlara bıraktın, Yeşil beyaz renklerden, tabloda resim iken. Şahin HANELÇİ 21.11.2007 Ortaköy-İstanbul Fotoğraf, Cemile Haşimoğlu’na aittir. |
K
U
T
L
A
R
I
M
TEBRİKLER