İNSAF OLMALI...
İNSAF OLMALI...
Doğmuştur içime derinden sıkıntı, Kurtulmak isterim amma olmuyor, Boşa koysam dolmaz dolu takıntı, Akılla ve izanla yolun bulmuyor... İsterim gönlünü edem bir kulun, Saplanıp çamura kalmasın çulun, Yokuşa düşürem zalimin yolun, Kötünün, kötülüğü güne kalmıyor... Dedimki merhamet ve muhabbeti, Eylemek isterim gönül sohbeti, Göstermek mi gerek kula kudreti, Eksiklik gösteren hiç yol almıyor... Alırsın sırtına hiç inmek bilmez, Latife eylersin yüzleri gülmez, Mendilin çıkarıp göz yaşın silmez, Yüreğin kapısın iyilik çalmıyor... Verdikçe alırlar canın isterler, Yeteri artarı bilmez küserler, Olanın ceremesini sana keserler, Tutmuşlar yakanı asla salmıyor... Derlerki cinlerde demirden korkar, Tutturursan sakalı sallanıp sarkar, Yağacaksa yağsın bu baharda kar, Büyük balıkta sığ sulara dalmıyor... Gönül bir olunca samanlık seyran, Hülyayla hayaldir Billahi inan, Eşeğin bile sırtında, olmalı insan, Semerdeki heybesi taşla dolmuyor... Fazlasını verme kendin bilmezse, Seninle ağlayıp,senle gülmezse, Yüreğine kulak verip gelmezse, İki baş yastıkta güven bulmuyor... Zarardan dönenler mutlak kardadır, İnatla yol tutanlar kesin dardadır, Beylikte,hanımlıkta bilki ar’dadır, Kimsenin dengine Melek koymuyor... Şeyhim;Derki kişide insaf olmalı, Gelene gidene biraz akıl yormalı, Kaldırıp başın dört etrafa sormalı, Meyveyi toplarken dalı soymuyor... Nurettin GÜLBEY Saat : 02.05 07.07.2016 Yalova |