Saçlarım Omzumdaydı
Ve kardeşim
Güneşsizdi pusluydu O gün bütün sabahlar Yağmur muydu Yoksa kar taneleri mi Bir sızı Ayaz sürüyordu Ve saçlarım omzumdaydı Bölünmüş Mevsimlerin ziyareti gibi Aynı anda Yüzlerce yüzdüm Ve kardeşim İlk kez o gün yalnızdım Sevmeyi Öğretmişti sevmek Avucunda Küçülmüş bir dünya Devleşen gölgende Taklitkar şiirler Ve Ömrün Cansız basamaklar Sonra mı Sonra kardeşim/ Yine Öleceğim Yine güneşsiz Ve yine puslu sabahlar |