insanlarımız hep çarpık yolun sevdasında
her an bir o tarafa
bir bu tarafa
hep şaşkınca bir koşuşturmacada
insanlık hali mevsimden bir haber
aklını mı kaybetmiş ki hep dünya’lığın telaşında
boğulup da durur
hepte nefis gözünün doymaz istemlerinde

yüreklerde kin ve garez morartısı sanki cenkten kalma
geleceğinin o görkemli ipini kesiyor
kul hakkı da nedir bilmiyor
topraklar da kan kokusu var hep ölüm kusuyor

aslı astarı belli olmayanlar cirit atıyor meydanlarda
sahipsiz çocuklar hep türüyor
ana babaları savrulmuş her biri de bir yanda
veya kalmışlar toprak enkazlarının altlarında

kömür gibi kararır kalbim hicranlar da
kahpe iblis girmiş
akılların en can alıcı köşelerine
herkes sorumsuzca her an çıkarının yanında

sessizce geçip giderken zaman horultularla
insan oğlu menfaatinin yorgunluğunda
titriyor tüm bedenim bu korkunç manzara karşısında

çocukların cesetleri kanatıyor tüm hislerimi
atinin o umut dolu ışığı sönüyor gözlerimin ferlerin de
herkesle barışık şu gönlüm kalamıyor ki yerinde

ah dingili kırık dünya ah
hazan boruları her an çınlıyor kulaklarımda
her sabah en erkenden
her yan hüzün her yandan da kan fışkırıyor
şu acınacak halimize bakın vah ki vah
mora çalan gözlerimden yaşlar boşalırken
şehirler çakallara teslim olmuşken
siz hiç yoksunuz ya ağlıyor tüm ervah

sokaklar ıssız evlerde feryat figan var
saklanıyor hainlerin kanlı gözlerinden
bir ürperti tutuyor sanki ortalığı götürüyor kar
bizi esarete şimdiden hazırlıyor hınzırlar

kan kırmızı göz bebeğimden akarken yaşlar
içime anaların kanlı ağıtı yuvarlanıyor
yüreğimin lime lime olmuş parçalarına kadar

biliyoruz ki bu sızı bizi hiç terk etmeyecek
çok yakında da katmerli de azacak
içimi yakıyor namertlerin bu pusuda ki hali
her şey reva mı görünüyor bu vatana
fazla gelmeyin üstümüze uyanır bir gün bu ahali
bir gün yine çıkacak biliyorum deyyuslar inlerinden
vuracak kartal bakışlı Mehmet’im hainleri alınlarından

huzurda kalacak yüreklerimizin korlaş’an içleri
rüzgarlar saçlarında dans ederken evlatlarımızın
çözülecektir sabrın tüm ipleri
bedeli o anda ödenecektir akıttıkları kanlarımızın

o kan kırmızı bayrağa eklenirken kanlarımız
elbette şahlanacaktır canlarımız
onlar ki kalacaktır çizmelerimizin altında
işte o gün tan vakti bu halk uyanacaktır
ve yedi veren gülleri açacaktır
bu kutsal toprağın öz mü öz bağrında
işte o vakit de bayramlarımızda tam bayram olacaktır…


(05.07.2016) AZAP…