AŞK VE SEN
AŞK VE SEN
Ay karanlık işlevsiz, perde çekmiş yıldızlar Güneş küsmüş doğmuyor, beyhudeydi yarınlar Karanlık sokaklarda, gezerken bezgin, bitkin Ömrümün fecri oldu, göğe düşen gözlerin Esmiyor sabah yeli, yatmış rüzgar uykuya Çiğ düşüyor otlara, sen her soluklandıkça Denizden bir esinti, gül kokusu nefesin Islak ıslak yalarken, öyle mutlu ki tenim. Sokak mutlu ben mutlu, ezik gönül umutlu Bir yudum mutluluğu, kapmış eller yumulu Unutmuş heyecanı, çarpar yürek yeniden Firkat düşerse yola, ölümdür taammüden Davut Tunçbilek/Keskin |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar