0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
684
Okunma
2 Temmuz’un anısına.Rahmet ve üzüntü ile.
Taşları çatlamış dağ gibiydi yaşamak
Dalları kırılmış bağ gibiydi yaşatmak
Süre tutuyordu vicdanın uğramadığı duraklar
Sözde unutuluyordu yaşananın yandığı sonsuzluklar
Sorular düğüm oluyor nedenlerin hiçliğin sebebi
Kovmak belkide aziz olan kendilerinde
Savmak belkide aciz olan bedenlerinde
Susmak bize biçilen kaftan
Anılmak bizde serpilen tuhaftan
Ummak belki tarih yapraklarında sayılmak
Sayıların birbiri arasında verdiği hazin savaş
Savların sözleri arasına serpildiği derin kumaş
Ağlatma demek belki biz olmayı gerektiren en derin nasihat
Anlatma demek belki siz olmayı seçtiren enderin hat
Biçilmeseydi o giyilen kaftan çıkmazdı Halil’den beri gelen sofrada:
Hırstan ve kinden dövülmüş bağcının bağı ile aramızdaki bağ
5.0
100% (1)
