İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yangın
İbrahim Taşdemir
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 698 okunma
Yangın
Bu ağacın bağrına kızılca bir kor düşmüş
İçi yanık anayı, hatırlattı bir anda Feryad figan sesleri yedi kat arşı aşmış Böyle zulüm bir daha, görülmedi cihanda Kurdun, kuşun, böceğin, karıncanın yuvası Koca orman tutuşmuş, alev alev yanıyor Bundan öte zulüm yok cehnnemdir sonrası Yüreğim parçalandı, bin yerinden kanıyor Bir ceylan, yavrusuyla çaresizliğe mahkûm Yakaran bakışları sessiz bir çığlık gibi Bize küskün bakıyor, öyle ürkek ve suskun Adeta sensin diyor, bu vahşetin sebebi Yüzler semaya dönük duaya durmuş dallar Yanan ateşi gör de, sesimi duy Allah’ım Bir daha hiç tutmasın çakmağı çakan eller Hesabını bir sor da, yerde kalmasın âhım |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yangın şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.