AYRILIK ACISI
AYRILIK ACISI
Bir divane berduşum, yitirmişim aklımı İş işten çoktan geçti, çalma artık kapımı Dergahım meyhaneler, acılar mezem oldu Geçti bahar, geçti yaz, sarardı, güller soldu Sen gittin, güneş bitti, bütün dünyam karardı Hicrana büründü ay, tüm yıldızlar saklandı Görmez oldu gözlerim, mühürlendi dillerim Çıkma lütfen karşıma, eza olur sözlerin Nasıl bir sevdaymış ki, aldı bedenden beni Firkatın cehennemmiş, yaktı seven yüreği Zaman çok geç uğraşma, pişman olsan beyhude Varsa bir hesabımız, görülecek mahşerde Davut Tunçbilek/ Keskin |