bir gelir bir gider,
karanlığın koynunda,
bazen yuva yapar yüreğime,
acıtır,
bazen narindir,
bazen asildir,
bazen mağrurdur,
bazen büyülüdür,
bazen de akşamın alaca karanlığı,
bazen de bir mum ışığıdır,
o,nun adı hüzündür…

... ,



yalnızlığıma teslim oldum,
şahane olan yanımsa,
kanayan yaralarımla,
bilinmezliğin ötesinde,
onunla hayatımı paylaşıyorum,
o naif bir dost,

gece sessizliğini korurken,
umutlarım beni terk ederken,
hayallerim bir bir kaybolurken,
yetim gönlüm ağlarken,
sen gelirsin aklıma,

gönlüm hasretinle yanarken,
sevginden ayrılamazken,
gecenin koyu maviliğinden ,
sessizce sıyrılırken,

kaybolan hayallerime gidiyorum,
dev gibi bir kasırgaya tutuluyorum,
tüm bedenimi sararcasına kavrıyor,
yüreğimden hüznümü alıp savuruyor,
acılarımı sıyırıp alıyor,

sevdan geliyor deli bir rüzgar gibi,
esiyor esiyor yüreğime,
sanki senden bir buket sevgi sunmakta,
bu canım senin yoluna der gibi,
sözlerin birer destan inanılır gibi değil,
ela gözlerine vurulduğum,
hayalinle avunduğum,
ah! şu hasretin diye düşündüğüm,
…
ne hoş şeyler,

hoşça kal hüzün,
kendine başka bir dünya bul,
ben gökyüzünde gezerken,
ruhum döner yine sevgiye,
ağlasam da bu gurbet ellerde,
yolumu bulurum şiirlerinle,

merhaba yalnızlığım ,
beni terk etmeyen ebedi dostum,
yeni bir hayata,
serüvenli bir yolculuğa,
mavili dünyama,
sevgiye…

adını koymadım şiirin,kalemim benden bir dünyayı yazdı…