Mevsim SonbahardırUzağı seçmiyor bu çipil gözler Ağzımda dönmüyor susmuş dillerim Beni taşımıyor şu yorgun dizler Elli arşın bile etmez yollarım Saymadım yılları kaç yaz yaşadım Ne kışlar geçirdim ayaz yaşadım Baharı sormayın çok az yaşadım Mevsimim Sonbahar, çıplak dallarım Bir zaman benim de gençliğim vardı Yokuş düz gelirdi dinçliğim vardı Bükülmez bileğim,“tunç”luğum vardı Şimdi bir bardağı tutmaz ellerim Akranla itişir gücüm sınardım Güreşe tutuşur, çokça yenerdim Küheylan atlara zıplar binerdim Eğilsem doğrulmaz, ağrır bellerim Kurulu yay gibi kalkardım birden Yarım boy yükseğe atlardım yerden Yiğitlik dendi mi geçerdim serden Hani o ayaklar nerde kollarım Kervan geçmez ıssız, bölge gibiyim Odamda münzevi, bilge gibiyim Yatağa uzanmış gölge gibiyim Anlatılmaz gayrı benim hallerim Terim mi soğuyor giysem yeleği Kapıya gelmeden ölüm meleği Kedimi elesem bulsam eleği Beş para etmiyor bütün mallarım Tahir EKER Arşın: Yaklaşık 70 cm. Münzevi: yalnız, insanlardan uzak yaşayan. Para : Bir Kuruşun 1/40 |