Mısralarınıza konu olan şiirin hikayesine göz attığımda şiir başlığınıza neden olan hikayenin içeriği belirlendi .Aklıma sizin kendi babanıza olan özleminiz ,hasretiniz geldi mutlak her daim aklınızda ,kalbinizdedir fakat özel günlerde mısralarda ona ruhuna seslenişinizi düşündüm ve hafiften gülümsedim Vede aklıma bir soru takıldı burdaki rollerde oğlunuzun tutumu gerçi şimdilerde teknoloji ileri safta her türlü görüşme yazışma iletişim kurulabilinir bir nebze olsun özlemlere serinlik katılırda birde şu boyutu var tabiki gurbete çıkanın tutumu Çünkü burda dibimizde aynı yada yakın mesafelerde oturulsa bile aile büyüklerini bir telefonla bile aramıyan gelip gitmeyen eller nasıl bayramdan bayrama geliyorsa bazı evlatlar bu bayramlaşma adetinide büyüğünü ziyareti kaldırmışlardır yaşamlarından .Burda diğer şiirinize yaptığım yorumda bana verdiğiniz cevapta olduğu gibi bende aynen sizinle hemfikirim vede herkese söylerim .Yaşadığımız müddetçe aile ,dostluk ,arkadaşlık bağlarını nedensiz yitirdikse bağlar hiç görüşmemecesine koparıldı ise yada birlikteliklerde kim kime eziyet ediyor kötü davranıyorsa öldükten sonra göstermelik dövünmelerin en başta tabutun önünde saft tutmanın kabirde çekilin bu adam benim babam yada annem yada kardeşim yada eşim ben indireceğim onu demenin hiç mi hiç gereği yok giden gitti hiç kimse aklınca son görevde vicdanını rahatlatma pozisyonuna girmesin. Şimdi aklıma takılan bu İnce Cuma'linizin tutumunun ne olduğudur oda sizin gibi babacımıdır gurbete gitti diye işe güce kendi hayatına dalıp geride büyüklerini gözleri ufka dalmış mı bırakıyor tvde bayram reklamlarında gördüğümüz gibi Gurbeti bilen biri olaraktan İstanbulunda suçu yokken ben ta o zamanlar İstanbul'u artık sevmiyorum şarkısını örnek alarak buralardan kaçmak için bilinmeze gurbete yolculuk adımım başladı sonrasında şarkının mısraları değişti GURBET OKADAR ACIKİ NE VARSA İÇİNDE HERŞEY BANA YABANCI HERŞEY BAŞKA BİÇİMDE BEN GURBETTE DEĞİLİM GURBET BENİM İÇİMDE (oldu)yani demem şuki insan uzaklarda da yaşam kurar yanındaki ailesinle fakat geride bırakılanlarda fazla ihmal edilmemeli çünkü yarına çıkmaya senedimiz yok

hasret yüklü, buram buram özlem tüten, yol gözleyen dizelerdi.
Eskiden doğduğum yer diye bildiğimiz hayat artık doğduğum yer değil,
doyduğum yar olarak değişmişti...ilim tahsili dışında
Almanya'ile başlayan gurbetçilik öylesine yaygınlaştı ki,
dünyanın her ülkesinde mutlaka bir vatandaşımızın olduğu
zamana geldik...hüzün harçlı, düşünen ve düşündüren müstesna dizelerdi.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...