Ağır vaktin tekrarı
Gittiğimde
bir son söz ağrıdı bir son ağırdı... bu şenlik de neyin nesi kıpkırmızı dalları dolunayın sen ve serenadı yılgın arzular çabalar ki nafile çabalar... ah firarda gecesi mevsimlerden bozma alabora sevmelerin suskunluğun delimsi ve adam sen de Gitmek mi zor kalmak mı kusuru ayazda titretip yamalı sağlamalar dizmektir gözü güzele aşina ihtiyarın ve diri kadınlar tutar nar gibi alevden adamlığınızı ah kalmak zor gölgem de ölsün ruhunla her daim ayrı tuttuğun bir yaz taşlar fırlat sonsuz mavi denize kalmak dedim dişlerimde ölüm yıkılası gıcırtı... |