ödünç
işte bizde,
ayrı diyarların kuşlarıydık seninle birbirimizden habersiz,uçuyorduk kendi gök kubbemizde ne zaman karşılaştı yollarımız bir göç mevsiminde o zaman anladık,biz seninle aynı gökyüzünün kuşları olmalıydık... yalnızlığımın ellerinden tutar’mısın ellerini,ellerini bir ömür boyu ödünç verir’misin bana hayata,dört elle sarılmak istiyorum da.... emine rezzan sipahi |