PLATONİK
Acımasız bir hüzün
Kanatır zalimce kalbimi Bir acı çöreklenir ta derinlerde Terk edip gitmez bir türlü beni Yaşamanın büyüsü dolaşırken Ruhumun ücra köşelerinde Sevilmeye sevdalanmışım çaresiz Uzak hayaller kurup kaybolmuşum Sevilmeden sevmek bir ateş sinede En güzel duygular kaybolup gidince Ah desem de kimseler duymaz sesimi Bir kalbin meftunuyum açılmaz asla kapısı |
Tebrikler