Gelincik
Kırların nazlı süsü, gönüllerin ateşi
Uzak kaçma yakın dur, hasret koyma rengine Yürek acısı çeken kimsesizlerin eşi Elbet bir gün rastlarsın sen de kendi dengine En tenha bayırları neden mekân seçersin Seni de mi, bu şehrin paslı havası yordu Üzen, küstüren kimdir kuytulara kaçarsın Hangi eller incitti, gönül evinden vurdu Yel esince kırlara, serilir bir kızıl tül O büyülü zarâfet, yalnız sana mı mahsus Çok kıskansa yeridir, tacından olacak gül Sırrını hiç paylaşma, kendinle kal ve hep sus Boynun bükük duruyor gözün yollarda kalmış Sende asil bir hüzün ve vakûr bekleyiş var Delice sevdaların ateşi çoktan sarmış Bu tutku bitmeyecek, kor sönünceye kadar.. |
Yel esince kırlara, serilir bir kızıl tül
O büyülü zarâfet, yalnız sana mı mahsus
Çok kıskansa yeridir, tacından olacak gül
Sırrını hiç paylaşma, kendinle kal ve hep sus
Gönül sesin hiç susmasın hocam kutlarım