yine
bakışların karanlığından korktuk biz
sevenlerin kalbini yormaktan belki kırılan kalpleri görmedik mi sanki gülerken yanlış anlaşılmalardan korktuk biz her insanın hayatında su gibiydik soğuk duygular üşüttü ruhumuzu ve esen rüzgarda kaybettik huzurumuzu hayat içinde ruh gibiydik ve tedirgin cümle alem gülerdi yaralarımıza suç olduk ağladık belki dünkü kendimize gözyaşlarımız gülümsedi yas tutmadık acımıza ve sus pus olduk... |