Kare
Mürekkep bulaşan ellerimle sevmenin adabının bir cildi;
Ellerimde, karelere gömülürken gözlerimin içi Kareler aralıyordu saklı kalan hüzünlerin denklemlerini Kareler aydınlatıyordu saklı kalan sönüşlerimin nedenlerini Küp etmiyordu hiç bir zaman ve katlanılması en büyük korkusu Yerinde sayan bir tembel öğrenci edası ile ;yok oluşuydu Her harfin içinde gizlenen sayıların bilmecesi, Karelerin içlerinde hapis olan bütün gönlün şifreleri: Çözülmeye imkanı olmayan sorular gibi... |