Yok !
Ah duvarlar dağ gibi
Nasıl da yankılanıyor yalnızlığım Kara yazım, bahtsızlığım, çaresizliğim Ümidi kesmiş yüzüm aynalardan Kurumuş dudaklarım küsmüş kelimelere Ne sokak var, ne mahalle, ne de kapımda bir numara Yok, yok işte şehir bile yok Adım yok, sanım yok, yüzüm yok Duvarda asılı siyah beyaz fotoğrafların beyazı yok Yalnızım işte, Yankılanıyor yalnızlığım yüreğimin en derin yerinde Sen evet sen Süzülsen şimdi penceremden ışık misali Sersen kalbini önüme sofra diye Ah ah sende dağsın, taşsın da Yankılanmaz ki acılarım yüreğinde Yok ki haberim halimden Yoksun sende her şey gibi yoksun |