KARANLIKTAN,AYDINLIĞA...
karanlık,ummanlarda,
umut çiçeği,gönüllerde, derin cellât’a alkış, kuytuları,karış,karış dolaşır,karanlıkta... bazen bir aralıkta, hücrenin tam içinde, ateşli bir bakış, yakından, gelir alkış, yumruklar ateş topu, almıştır, eline tapu, hararetli bir çıkış, halktan çok uzak, kurulmuş, tuzak.. yes’e düşmüş,en ücra, atılmış,zehirli kanca, akış,boz,bulanık, doğmadı,aydınlık.. kalbin içinde zehir, çekilir,durmadan kahır! unutulur,âhir gün özenle seçilir, zakkum ağacı ekilir. sonra boyuna bakılır, beyinler,iflâs etmiş şeref,tatile çıkmış. öz benliğim,dağa kaçmış, inzivâya,çekilmiş, suçum yok benim, zamanında ekilmiş, deli ruzgâr ters eser, bırak, göreyim eser, elinden düşmez, keser, ana yola dizilmiş, arada gül ezilmiş... lâl olmuş,ötmez bülbül! ağlayarak,solmuş gül. yol aldı,ummanlara, özgürlüğe,yelken açtı, ardına bakmadan kaçtı. kıymet bilen ellere, dört yana koku saçtı dağıttı,salkım,salkım, aydınlık pek yakın...!. 05.04.2008 BURSA |
kurulmuş, tuzak..
içinde birbirinden güzel mesajları olan etkili bir şiir
tebrik ediyorum