Ayrılıyoruz işte...
Bugün mezun olup, ayrılıyoruz okuldan,
İçine hüzün, bir ayrılık sancısı düştü mü? Sekiz yıldır sürekli akan nehirden, baldan. Ayrı kalacak olduğun için üzüldün mü? Hayatın kuralı okuldan, evden ayrılmak… Önemli olan mutluluk, bizde yok darılmak. Güzel günde hatıralarla baş başa kalmak. Arkadaşlarını, öğretmenleri hatırlar mısın? Zaman su gibi...Ne çabuk geçip gitti yıllar. Mezun olup gidiyoruz, bak ayrılıyor yollar. Mutluluk için gülsün yüzler, kalksın kollar. O eski günlerimiz için selam yollar mısın? Bahçeye çıkar zıplar oynardık heyecanla, Yorulmak ne bilmez koşardık tüm canla. Yerinde hiç durur mu çocuklar bu kanla? Oynadığımız güzel günleri hatırlar mısın? Okuldan sonra bize gider ödevi yapardık. Kimi zaman matematik; toplar, çarpardık. Sıkıldığımız zaman ise balkondan bakardık. Ders çalıştığımız o günleri hatırlar mısın? Hoşça kal güzel okulum, tatlı hatıralarım. Zaman geçse de taptaze kalacak anılarım. O günlerin değerini yalnız kalınca anlarım. Yalnız kalıp bizleri düşününce ağlar mısın? Anladım ayrılık insanoğlunun kaderinde var, Gün gelir birileri bize toprakta mezar kazar. Düşün gideceğin son yer kara toprak, mezar. Haydi ayrılmam de bakalım senin elinde mi? Ayrılırken, son durağa huzurlu gitmek için; Gittiğin bu yolda adaleti, doğruluğu seçin. Hiç sordun mu bu dünyada yaşıyoruz niçin? Buradan ayrılmak için hazırlığını yaptın mı? Güle güle hakkını helal et yolun açık olsun. Tüm kullar gittiği her yerde huzuru bulsun. Eninde sonunda buradan ayrılacak kulsun. Hangi halde gideceğini hiç düşündün mü? 15.06.2016 Hasan KAYA Eğitimci-Şair-Yazar |